Prolog.

Deszczowy, zimny wieczór. Patrząc przez okno samolotu, w którym siedziałam dopiero tak naprawdę uświadomiłam sobie co się dzieję. Wyprowadzam się ze swojego rodzinnego gniazdka i to w dodatku za granicę. Sama. Chcę zacząć wszystko od nowa, poznać nowych ludzi, a wiem, że wyprowadzka pomoże mi poznać nową siebie. Tą Nayeon, która niczego się nie boi. Tą brunetkę, która wie czego chce i nie boi się rzucać wyznań światu. Tą dziewczynę, która pozostawia swoją przeszłość w tyle, a żyję teraźniejszością. Uśmiechnęłam się do siebie pod nosem z satysfakcją, że moje wyznaczone cele jak na razie się spełniają. Wszystko przede mną. Nowe miasto, nowy świat, nowi ludzie, a przede wszystkim nowe życie. Słysząc z głośników stewardesse, że za kilka godzin wylądujemy, poczułam gęsią skórkę na ciele. Poczułam jak przeszedł przez moje ciało dreszcz ekscytacji, adrenaliny, strachu, ale i chęci do poznawania świata. Tak. Wiedziałam, że to co robię jest słuszne. Tak już musi być. Za kilka godzin zacznę zupełnie nowe życie. Moje życie.